-
1 Quiritis
-
2 Quiris
Quiris ītis, gen plur. tium, m [Cures].— Plur, the inhabitants of Cures, Quirites: prisci, V.—After the Sabines and the Romans were united, the people were called Quirites: ita geminatā urbe... Quirites a curibus appellati, L.; the term implied civilians, while Romani was regarded as the name of warriors and rulers. The two were united in various phrases designating the whole people: populus R. Quiritium, the Roman commonwealth of Quirite citizens, L.: exercitus populi R. Quiritium, L.: populus R. Quiritesque, L.: Quirites Romani, L.; orators often addressed the people as Quirites.—In the phrase, ius Quiritium, the civil rights of a citizen in Rome: iure Quiritium liber esse.— Sing, a Roman citizen, Quirite: dona Quiritis, H.: reddere iura Quiriti, O.: Quis te re donavit Quiritem Dis patriis? i. e. unharmed, H.—Of bees, citizens, commonalty: ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt, V.* * *I IIinhabitants (pl.) of the Sabine town Cures; Romans in their civil capacity -
3 Quiris
1.quĭris or cŭris [Sabine], a spear:2. I.sive quod hasta curis (al. quiris) est dicta Sabinis,
Ov. F. 2, 477.Originally, the inhabitants of the Sabine town Cures, the Quirites (very rare):II.prisci Quirites,
Verg. A. 7, 710 Serv.: veteres illi Sabini Quirites, Col. praef. § 19. —After the Sabines and the Romans had united in one community, under Romulus, the name of Quirites was taken in addition to that of Romani, the Romans calling themselves, in a civil capacity, Quirites, while, in a political and military capacity, they retained the name of Romani: post foedus Titi (Tatii) et Romuli placuit, ut quasi unus de duobus fieret populus. Unde et Romani Quirites dicti sunt, quod nomen Sabinorum fuerat a civitate Curibus;et Sabini a Romulo Romani dicti sunt,
Serv. Verg. A. 7, 710; cf. Liv. 1, 13.— Joined with populus Romanus, the technical expression is usually POPVLVS ROMANVS QVIRITIVM, qs. the Roman commonwealth of Quirite citizens, the Roman nation of Quirites; but not unfreq. also in apposition: POPVLO ROMANO QVIRITIBVS (like homines prisci Latini, and populus priscorum Latinorum): QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, REIQVE PVBLICAE POPVLI ROMANI QVIRITIVM... OMNES QVIRITES, PEDITES ARMATOS PRIVATOSQVE VOCA INLICIVM HVC AD ME, Tab. Censor. ap. Varr. L. L. 6, § 86 Müll.:populo Romano Quiritium,
Liv. 8, 9; 41, 16:populus Romanus Quiritium,
id. 1, 32:populi Romani Quiritium,
id. 1, 24; 32; 10, 28; 22, 10 al.— In the other form: POPVLD ROMANO QVIRITIBVS, Inscr. Marin. Fratr. [p. 1516] Arv. tab. 24, 1, 34; cf. id. ib. 41, 2, 24; so, an ancient formula ap. Gell. 1, 12, 14, acc. to the MSS.; so,too,
id. 10, 24, 3; Macr. S. 1, 4 fin. —We rarely meet with the form populo Romano Quiritibusque, Liv. 8, 6 (al. om. que); cf.Paul. ex Fest. s. v. dici, p. 67 Müll.: devovisse eos se pro patriā Quiritibusque Romanis,
Liv. 5, 41:Quiritium Romanorum exercitus,
id. 26, 2:factum hoc populi Romain Quiritibus ostentum Cimbricis bellis,
to the citizens of the Roman nation, Plin. 16, 32, 57, § 132.—It was a reproach for soldiers to be addressed as Quirites,
Tac. A. 1, 42; Suet. Caes. 70; Lampr. Alex. Sev. 52 sq.; Luc. 5, 358:Quiritium fossae dicuntur, quibus Ancus Marcius circumdedit urbem, quam secundum ostium Tiberis posuit, ex quo etiam Ostiam, et quia populi opera eas faceret, appellavit Quiritium,
Fest. p. 254 Müll.: jus Quiritium, full Roman citizenship:ago gratias, domine, quod et jus Quiritium libertis necessariae mihi feminae, et civitatem Romanam Harpocrati iatraliptae meo indulsisti,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 1:Latinis jus Quiritium (constituit),
Suet. Claud. 19: Latini jus Quiritium consequuntur his modis, beneficio principali, etc., Ulp. Reg. tit. 4, de Latinis.— Sing.: Quiris (also Quiritis, acc. to Prisc. p. 633 P.), a Roman citizen, a Quirite: ollus Quiris Leto datus, an ancient formula in Fest. p. 254 Müll.:dona Quiritis,
Hor. Ep. 1, 6, 7:reddere jura Quiriti,
Ov. M. 14, 823:minimum de plebe Quiritem,
id. Am. 1, 7, 29; Juv. 8, 47: quibus una Quiritem Vertigo facit, makes a Roman citizen, sets free (for in the ceremony of manumission the slave was turned around), Pers. 5, 75:quis te redonavit Quiritem Dis patriis?
an uninjured Roman citizen, Hor. C. 2, 7, 3:epulis repleto Quirite, i. e. populo Romano,
Claud. Carm. 12, 16:Romani more Quiritis, i. e. civis,
Luc. 2, 386: Quiris Eoüs, an eastern Roman, i. e. an inhabitant of Constantinople, Sid. Carm. 1, 31.— In fem.:Q. TVLLIVS Q. F. PONTIFEX SACR. IVNONIS QVIRITIS,
Inscr. Grut. 308, 1. —( Poet. transf.) Of bees, citizens, commonalty:ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 201. -
4 quiris
1.quĭris or cŭris [Sabine], a spear:2. I.sive quod hasta curis (al. quiris) est dicta Sabinis,
Ov. F. 2, 477.Originally, the inhabitants of the Sabine town Cures, the Quirites (very rare):II.prisci Quirites,
Verg. A. 7, 710 Serv.: veteres illi Sabini Quirites, Col. praef. § 19. —After the Sabines and the Romans had united in one community, under Romulus, the name of Quirites was taken in addition to that of Romani, the Romans calling themselves, in a civil capacity, Quirites, while, in a political and military capacity, they retained the name of Romani: post foedus Titi (Tatii) et Romuli placuit, ut quasi unus de duobus fieret populus. Unde et Romani Quirites dicti sunt, quod nomen Sabinorum fuerat a civitate Curibus;et Sabini a Romulo Romani dicti sunt,
Serv. Verg. A. 7, 710; cf. Liv. 1, 13.— Joined with populus Romanus, the technical expression is usually POPVLVS ROMANVS QVIRITIVM, qs. the Roman commonwealth of Quirite citizens, the Roman nation of Quirites; but not unfreq. also in apposition: POPVLO ROMANO QVIRITIBVS (like homines prisci Latini, and populus priscorum Latinorum): QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, REIQVE PVBLICAE POPVLI ROMANI QVIRITIVM... OMNES QVIRITES, PEDITES ARMATOS PRIVATOSQVE VOCA INLICIVM HVC AD ME, Tab. Censor. ap. Varr. L. L. 6, § 86 Müll.:populo Romano Quiritium,
Liv. 8, 9; 41, 16:populus Romanus Quiritium,
id. 1, 32:populi Romani Quiritium,
id. 1, 24; 32; 10, 28; 22, 10 al.— In the other form: POPVLD ROMANO QVIRITIBVS, Inscr. Marin. Fratr. [p. 1516] Arv. tab. 24, 1, 34; cf. id. ib. 41, 2, 24; so, an ancient formula ap. Gell. 1, 12, 14, acc. to the MSS.; so,too,
id. 10, 24, 3; Macr. S. 1, 4 fin. —We rarely meet with the form populo Romano Quiritibusque, Liv. 8, 6 (al. om. que); cf.Paul. ex Fest. s. v. dici, p. 67 Müll.: devovisse eos se pro patriā Quiritibusque Romanis,
Liv. 5, 41:Quiritium Romanorum exercitus,
id. 26, 2:factum hoc populi Romain Quiritibus ostentum Cimbricis bellis,
to the citizens of the Roman nation, Plin. 16, 32, 57, § 132.—It was a reproach for soldiers to be addressed as Quirites,
Tac. A. 1, 42; Suet. Caes. 70; Lampr. Alex. Sev. 52 sq.; Luc. 5, 358:Quiritium fossae dicuntur, quibus Ancus Marcius circumdedit urbem, quam secundum ostium Tiberis posuit, ex quo etiam Ostiam, et quia populi opera eas faceret, appellavit Quiritium,
Fest. p. 254 Müll.: jus Quiritium, full Roman citizenship:ago gratias, domine, quod et jus Quiritium libertis necessariae mihi feminae, et civitatem Romanam Harpocrati iatraliptae meo indulsisti,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 1:Latinis jus Quiritium (constituit),
Suet. Claud. 19: Latini jus Quiritium consequuntur his modis, beneficio principali, etc., Ulp. Reg. tit. 4, de Latinis.— Sing.: Quiris (also Quiritis, acc. to Prisc. p. 633 P.), a Roman citizen, a Quirite: ollus Quiris Leto datus, an ancient formula in Fest. p. 254 Müll.:dona Quiritis,
Hor. Ep. 1, 6, 7:reddere jura Quiriti,
Ov. M. 14, 823:minimum de plebe Quiritem,
id. Am. 1, 7, 29; Juv. 8, 47: quibus una Quiritem Vertigo facit, makes a Roman citizen, sets free (for in the ceremony of manumission the slave was turned around), Pers. 5, 75:quis te redonavit Quiritem Dis patriis?
an uninjured Roman citizen, Hor. C. 2, 7, 3:epulis repleto Quirite, i. e. populo Romano,
Claud. Carm. 12, 16:Romani more Quiritis, i. e. civis,
Luc. 2, 386: Quiris Eoüs, an eastern Roman, i. e. an inhabitant of Constantinople, Sid. Carm. 1, 31.— In fem.:Q. TVLLIVS Q. F. PONTIFEX SACR. IVNONIS QVIRITIS,
Inscr. Grut. 308, 1. —( Poet. transf.) Of bees, citizens, commonalty:ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 201. -
5 quiris
quiris see curis.* * *I IIinhabitants (pl.) of the Sabine town Cures; Romans in their civil capacity -
6 curis
-
7 Curitis
См. также в других словарях:
Quiritis — Saltar a navegación, búsqueda Quiritis era una Sabina (preromana), diosa de la maternidad. Estuvo frecuentemente asociada con la protección. En los últimos años, Quiritis fue identificada con la diosa Juno, quien era venerada bajo el nombre de… … Wikipedia Español
Quiritis — was a Sabine (pre Roman) goddess of motherhood. She was often associated with protection. In later years, Quiritis was identified with the goddess Juno, who was sometimes worshipped under the name Juno Quiritis (or Juno Curitis). Some scholars… … Wikipedia
Juno Quiritis — (faliskisch Juno Curitis) war eine sabinische (vorrömische) Muttergöttin (eine Form der italischen Göttin Juno), die ursprünglich in Falerii, der Hauptstadt der Falisker, verehrt wurde. Ihr Name kommt vermutlich von einem sabinischen Wort für… … Deutsch Wikipedia
Iuno Quiritis — (faliskisch Iuno Curitis) war eine sabinische (vorrömische) Muttergöttin (eine Form der italischen Göttin Iuno), die ursprünglich in Falerii, der Hauptstadt der Falisker, verehrt wurde. Ihr Name kommt vermutlich von einem sabinischen Wort für… … Deutsch Wikipedia
Quirite — Qui|ri|te 〈m. 17; im antiken Rom Ehrentitel für〉 Vollbürger [<lat. quiris, Gen. quiritis „röm. Bürger in staatsbürgerl. Beziehung“] * * * Qui|ri|te, der; n, n [lat. Quiritis, eigtl. = Ew. der sabinischen Stadt Cures]: im antiken Rom in den… … Universal-Lexikon
Iuno — IVNO REGINA ( Königin Juno ) auf einer Münze Juno (lateinisch Iuno) war eine altitalische, insbesondere römische Göttin. Sie galt als Göttin der Geburt und der Ehe. Nachdem sie mit der griechischen Göttin Hera gleichgesetzt worden war und deren… … Deutsch Wikipedia
Iuno (Mythologie) — IVNO REGINA ( Königin Juno ) auf einer Münze Juno (lateinisch Iuno) war eine altitalische, insbesondere römische Göttin. Sie galt als Göttin der Geburt und der Ehe. Nachdem sie mit der griechischen Göttin Hera gleichgesetzt worden war und deren… … Deutsch Wikipedia
Iuno Sospita — IVNO REGINA ( Königin Juno ) auf einer Münze Juno (lateinisch Iuno) war eine altitalische, insbesondere römische Göttin. Sie galt als Göttin der Geburt und der Ehe. Nachdem sie mit der griechischen Göttin Hera gleichgesetzt worden war und deren… … Deutsch Wikipedia
Dioses y personajes de la mitología romana — Anexo:Dioses y personajes de la mitología romana Saltar a navegación, búsqueda Contenido 1 A 2 B 3 C 4 D 5 … Wikipedia Español
Anexo:Dioses y personajes de la mitología romana — Contenido 1 A 2 B 3 C 4 D 5 E 6 F … Wikipedia Español
Falerii — (now Civita Castellana) was one of the twelve chief cities of Etruria, situated about one mile west of the ancient Via Flaminia, c. 50 km north of Rome. History and legend According to the legend, it was of Argive origin; and Strabo s assertion… … Wikipedia